Seica de pequena sabía falar pero non o facía por vergoña. Que lingua falaba? Non o sei. Na casa falábanme galego. Co tempo, eu falaba castelán. Supoño que foi cousa herdada no colexio.
Cos anos, recordo un día que intentei dicir unha frase en galego a unha amiga que sempre o falaba e fala, misturei demasiado castrapo e outra «amiga», moi ruín ela, mofouse moito de min. Vergoña de novo.
La Directora de Cine 